Kur te nisesh udhetimin per ne Itake
Shpreso qe udha te jete sa me e gjate
Plot me aventura, plot zbulime.
Prej gjiganteve Lestrigone e Ciklopeve
As prej furise se Poseidonit -
Frike mos ki.
Se nuk ke per t’i gjete, ne udhen tende,
Nese ke per te shtuar dijet e tua,
E per sa kohe shpirti e trupi yt
Te gjallerohen prej entuziazmit.
As Lestrigonet, as Ciklopet,
E as Posedonin e terbuar - s’do te luftosh
Vec nese ke per t’ju bere vend ne shpirtin tend,
Vec nese shpirti yt, brenda teje t’u beje vend.
Shpreso qe udha jote te jete sa me gjate.
E te panumerta te jene mengjeset verore,
tek ndjen kenaqesi e gezim,
nder brigje ku ke per te shkele
per te paren here;
Te ndalosh ne tregjet arabe
Te blesh sa te duash gjera te bukura,
Margaritare, perla e te tjere gure te cmuar
Parfume terheqese te cdo lloji.
E te vizitosh shume qytete egjiptiane,
prej kultures se tyre
te njohesh e te mesosh sa me shume.
E, gjithmone ne mendje mbaje, Itaken.
Te mberrish atje eshte qellimi yt.
Por mos nxito aspak ne udhetimin tend
Sa me shume te zgjase aq me mire.
Se ke per te qene burre i thinjur
kur te mberrish ne ishull,
I pasuruar me gjithcka ke fituar udhes,
Pa prite pasuri prej tij.
Se Itaka te ka dhuruar
udhetimin e mrekullueshem.
Pa te, ti nuk do te ishe nisur per udhe.
Se çfare t’ju jape me, ajo nuk ka.E nese e gjen t’varfer, mos mendo se te ka mashtruar
Je bere mendjendritur, plot me pervoja,
Ndaj ke per ta kuptuar
se ç’kuptim ka, Itaka.
20prill’20
(Shqip M.C)