Passa ai contenuti principali

Post

Visualizzazione dei post con l'etichetta hejedrite

Histori e shkurtër — Katër stinët e jetës

Një burrë  kishte katër djem. Një ndër dëshirat e tij më të mëdha, ishte që djemtë e tij të mësonin që të mos gjykonin gjërat pa i njohur sa e si duhet. Ndaj, ftoi secilin prej tyre që të bënin një udhëtim, për të parë një🌳 pemë, që rritej në një vend të largët. Djali i madh shkoi ta shikonte në stinën e dimrit❄️, i dyti shkoi në pranverë🌸, i treti në verë🌞, dhe më i vogli shkoi ta vëzhgonte pemën në stinën e vjeshtës🍁.  Kur biri më i vogël u kthye nga udhëtimi i tij, babai i mblodhi djemtë dhe u kërkoi që të tregonin se çfarë kishin parë secili prej tyre. Djali i madh tha se kishte parë 🌳 të shtrembëruar e të përthyer.  I dyti e përshkroi atë me gurë të ndritshëm në ngjyrë të gjelbërt, e premtonte gjallëri e jetë. Biri i tretë nuk ishte dakort, ai tha se pema ishte plot me 💐 shumë të bukura. Më i vogli nuk ishte dakort me asnjërin prej tyre, ai tha se pema ishte e ngarkuar me 🍒fruta të ëmbla, e pamja e saj të mbushte me jetë. Atëherë burri u shpjegoi që t

Femijet luajne loje lufte - Bertolt Breht

E paqe është edhe  Të mos kesh uri Të mos kesh ftohtë Të mos kesh frikë. no to war Fëmijët luajnë luftash Të luajnë lojë paqeje është e rrallë Sepse të rriturit bëjnë luftë ngahera Ti bën "pam" e qesh; Po n ë se ushtari shkrep Dikush tjetër Më nuk qesh. Lufta është kështu. Një lojë tjetër  duhet shpikur,  Të bëjë botën të qeshë Jo ta bëjë të qajë. Paqe do të thotë Se jo të gjithëve u pëlqen e njëjta lojë Se lojërat që ke ti duhet t'ua jap ë sh edhe fëmijëve të tjerë Atyre qe me siguri nuk kanë Sepse ti ke shumë. Se vizatimet e fëmijëve të tjerë  nuk janë shkarravina;  Se mami yt  nuk është vetëm e jotja Se të gjithë fëmijët Janë shokët e tu. E paqe është edhe  Të mos kesh uri Të mos kesh ftohtë Të mos kesh frikë. B.Brecht shqip M.C

Për ...gruan W.Sheakspeare

Për gjithë dhunën e ushtruar ndaj saj, për të gjitha nënshtrimet që ka përjetuar, për trupin e saj që keni shpërdoruar, për inteligjencën e saj që keni shkelur, për paditurinë në të cilën e keni lënë, për lirinë që i keni mohuar, për gojën që i keni mbyllur, për krahët që i keni prerë, Për të gjitha këto:  Ngrihuni më këmbë, zotërinj, Para një gruaje!"  William Shakespeare  (Ital.shqip M.C)

13 Nentor - Dita nderkombetare e miresjelljes

Një fjalë e sjellshme është si një ditë pranvere. ( Fjalë e urtë ruse )  13 nëntor është Dita ndërkombëtare e Mirësjelljes.  Ka lindur falë levizjes " Japan Small Kindness Movement", e themeluar në Tokio në vitin 1988.  Nel 1996, pikërisht në Tokio u krijua edhe grupi "World Kindness Movement". Mirësjellja për të cilën bëhet fjalë, përfaqëson një cilësi, një karakteristikë etike që shpreh vëmendjen dhe respektin ndaj tjetrit, e që bazohet në gjestet e vogla, durimin dhe përkujdesjen.  Qëndron gjithashtu në plotësimin e nevojave të vogla të tjetrit pa harruar vetveten. Çdo njeri që takon po lufton një betejë për të cilën nuk di asgjë. Ji i sjellshëm. Gjithmonë. (Platoni) Ji i sjellshëm sa të jetë e mundur. Është gjithmonë e mundshme. (D.Lama) Kur masës dhe mirësjelljes i shtohet forca, kjo e fundit bëhet e parezistueshme. (Gandhi) Unë nuk njoh asnjë shenjë tjetër superioriteti tek njerëzit, përveç atë të të qenit i sjells

A zgjedhohet fjala 'nënë'?

Si zgjedhohet emri "nënë"? Nuk është folje? Jeni me të vërtetë të sigurtë për këtë?  Të duash, të bësh, të japësh, të dëgjosh, të inkurajosh, të gëzosh, të qash, të përqafosh, të puthësh, të përkëdhelësh, të ndjesh, të përkujdesesh, të mbështesësh, të mbrosh, të mësosh, të shoqërosh, të kujtosh, të studiosh, të lexosh, të pastrosh, të gatuash, të ushqesh, të vëzhgosh , të bërtasësh, të pëshpërisësh, të  këndosh, të  buzëqeshësh, të vraposh, të kërcesh, të edukosh, të kuptosh, të falësh, të pësosh, të shqetësohesh, të lehtësohesh, të vuash, të heshtësh, të flasësh... Keni të drejtë, fjala 'nënë' nuk është një folje e vetme, është të gjitha foljet e një jete të tërë." F.B.Giacomini (Nga ital. shqip M.C) Foto by pinterest

NJeReZiT...

Unë mendoj se personat nuk harrohen. Nuk është e mundur të harrosh dikë që dikur të ka bërë të qeshësh. dikë që ka bere zemrën tënde të trokasë, apo, edhe dikë që të ka bërë të qash; Ato nuk harrohen. Ndryshon vetëm mënyra se si i shohim ato, ndryshon hapësira që zënë në zemër, në jetën tonë. Ka persona që kanë hyrë në jetën time me shumë kujdes, pa bërë zhurmë, e kanë dalë po në këtë mënyrë. Ka persona që kanë bërë një rrëmujë të madhe, dhe kanë prishur të gjitha planet e mia, e kanë ngatërruar idetë e mia. Ka persona që, pavarësisht gjithçkaje, janë akoma pjesë e jetës sime... Unë nuk harroj askënd. Nuk harroj atë që ka qenë pjesë e jetës sime, edhe për pak kohë, sepse kjo do të thotë se fati ka dashur që ti ndesh në udhën time të jetës, e më pas të vazhdoja rrugëtimin tim... L.Ligabue (nga ital. shqip M.C)

Origjina e balones

E kush më shumë se fëmijët i gëzohet një balone kur fluturon?! Por kur lexon historinë e prejardhjes së saj,  kupton se fillimisht e gjithashtu më pas, ajo nuk kishte rol argëtues, por... FOTO by ONI •••Origjina e balones e ka fillin më shumë se 2000 vjet më parë. Ka debate rreth origjinës së saktë, por thuhet se balona e pare u ndertua në Shondong, një zonë në lindje të Kinës. Tregohet një legjendë sipas së cilës një fshatar e lidhi kapelen e tij me një fije që të mos ia merrte era e kështu u konceptua balona. Balonat e para ishin të ndërtuara nga materiale më të qëndrueshme: korniza prej bambuje e mbuluar me copë prej mëndafshi ose letre. Në shekullin e 17 murgjit budistë i përdornin per të rritur korrjet dhe për të parandaluar shpirtërat e djajve në qiell. Ndërsa dikush u ngjit larg me një të tillë deri në kështjellën e artë , ku do të kishte mundur të vidhte një statujë të artë ... Sidoqoftë balonat filluan gradualisht të përhapeshin edhe në botën perëndimore. Në

Histori e shkurter per miqesine

Një burrë me kalin e qenin e tij po ecnin rrugës. Teksa kalonin pranë një peme shumë të madhe, një rrufe i goditi dhe i vrau. Por udhëtari nuk e kuptoi se kishte ikur nga kjo botë, bashkë me kafshët e tij.  Nganjëherë të vdekurit nuk e kuptojnë se kanë kaluar përtej e iu duhet pak kohë për t'u mësuar me gjendjen e re... Rrugë të gjatë kishin për të bërë; duhej të ngjiteshin mbi një kodër, dielli të digjte ndaj djersinin dhe kishin etje.  Pas një kthese u gjenden pranë një dere të madhërishme prej mermeri, e cila të çonte në një hapësirë të shtruar me flori, në mes së cilës ngrihej një shatërvan prej të cilit rridhte ujë i kristaltë. Udhëtari iu drejtua burrit që mbikqyrte hyrjen.  "Mirdita!"  "Mirdita!" u përgjigj roja.  "ç'është ky vend kaq i bukur?"  "Eshtë qielli:"  "Sa bukur që kemi mbërritur në qiell, kemi shumë etje!"  "Mund të hyni e të pini sa të doni:"  E roja i bëri me shenjë drejt burim

Pema e qershise - prejardhja, mite e legjenda rreth saj

Qershia si frut dhe pema e saj jane cituar në poezinë e Lorkës e të Nerudës dhe është protagoniste e shumë shprehjeve popullore. Në 1400 ky frut pikturohej në disa kuadro me subjekt fetar. Emri qershi vjen nga greqishtja Kerasos, prej së cilës kanë dalë cherry (anglisht), cerise (frengjisht), cereja (portugalisht), cereza (spanjisht)... Për sa i përket prejardhjes thuhet se u importua nga Turqia në Romë në 72 a.c e që këtu u kultivua dhe u përhap në të gjithë perandorinë. Ne 1700 kultivimi i saj filloi të përhapej në të gjithë Europën dhe në vitin 1900 bëhet sagra e parë e qershisë në Marosita. Per këtë pemë me lule të bukura rrëfehen një sërë mitesh, pothuaj nga e gjithë bota. Në mitologjinë greke ishte pema e shenjtë e Afërditës (perëndia e dashurisë) dhe frutet e saj duket se sillnin fat të dashuruarve.  Në Sicili thuhet se nëse deklaratat e dashurisë bëhen poshtë një peme qershie, do të jenë gjithmonë me fat. Legjendat Saksone tregojnë se pemët e qershive fshehin hyjni

Roses

Po zemra, zemra ku ...

"Një fëmijë më pyeti: "Po zemra a rrin gjithmonë në të njëjtin vend, apo, nganjëherë, zhvendoset?  Njëherë shkon djathtas, njëherë shkon majtas?" Unë:"Jo, zemra qëndron gjithmonë në të njëjtin vend, në anën e majtë..." E ndërkohë mendova:",,, pastaj një ditë, do të rritesh. e atëherë do ta kuptosh se zemra jeton në mijëra vende të ndryshme, por nuk banon në asnjë prej tyre. Të vjen në fyt, kur je i emocionuar. ose rrëzohet në stomak, kur ke frikë ose kur të lëndojnë. Ka raste kur do ti shtojë rrahjet dhe do të të duket sikur po të del nga kraharori. Por, herë të tjera, nderron rolet me trurin. Kur të rritesh, do të mësosh të marrësh zemrën tënde në duar e ta besosh në duart e të tjerëve. Dhe, në të shumtën e herëve, do të ta kthejnë mbrapsht paksa të dëmtuar. Por ti mos u shqetëso. Do të jetë e bukur gjithsesi. O, ndoshta, do të jetë akoma më e bukur. Por këtë, do ta kuptosh vetëm pas shumë e shumë kohësh. Do të përjetosh ditë në të cila

Histori e shkurtër - Përrallë për budallenjtë (Afrike-Senegal)

Histori nga ato qesh e qaj    Shumë kohë më parë në botë, budallenjtë ishin të paktë në numër, në krahasim me sot. Kur gjenin ndokund një të tillë, e largonin menjëherë nga vendi. Në ditët e sotme, do të duhet të largosh pothuaj gjysmën e banorëve dhe nuk do të ishte e mjaftueshme. Por si shpjegohet që ka kaq shumë budallenj mes nesh? Ja si kanë shkuar gjërat...  Një ditë tre budallenj të cilët ishin dëbuar nga një fshat, për shkak se merreshin shume me thashetheme, u gjendën në një udhëkryq dhe thanë: "Ndoshta do të bëjmë diçka të dobishme nëse bashkojmë zgjuarsinë e tre kokave budallaqe." E vazhduan rrugën së bashku; pas pak kohe, arritën para një kasolleje, nga e cila doli një i moshuar, i cili i pyeti: "Ku po shkoni?" Budallenjtë ngritën supet dhe u përgjigjën:"Ku të na shpien këmbët. Na kanë dëbuar nga fshati për shkak të idiotllëkut tonë." I moshuari u përgjigj: "Atëherë hyni brenda. Do t'ju vë në provë." Ky i fundit

Përgjigjja iken tej, me erën - Bob Dylan

...Ikën tej me erën gif - pinterest Sa rrugë duhet të përshkruaj një njeri Para se ta quajmë "njeri" Eh, e në sa detëra duhet të fluturojë një pëllumb i bardhë Para se të qetohet mbi rërë? Eh, e sa herë duhet të fluturojnë predhat nga një top Para se të ndalohen përgjithmonë? Përgjigjja, mik, ikën tej me erën Përgjigjja ikën tej me erën Sa herë një njeri duhet të shohë lart Para se të shohë qiellin? Eh, e sa veshë duhet të ketë një njeri Para se të dëgjojë njerëzit të qajnë? Eh, e sa vdekje do të duhen, që ai të dijë Se kanë ikur shumë persona nga kjo jetë? Përgjigjja, mik, ikën tej me erën Përgjigjja ikën tej me erën Sa vite mund të rezistojë një mal Para se të zhduket, i gëlltitur nga deti? Eh, e sa vite duhet të jetojnë ca njerëz Para se të njohin se ç'është liria? Eh, e sa herë duhet të kthejë kokën në anën tjetër një njeri Duke u shtirur se nuk sheh? Përgjigjja, mik, ikën tej me erën Përgjigjja ikën tej me erën...

Mami, tregomë një përrallë -Princesha dhe fëmija

*** Na ishte njëherë një mbret që kishte një vajzë shumë të bukur dhe shumë të mençur. Mirëpo princesha vuante nga një sëmundje e panjohur. Me kalimin e viteve vajza rrritej, por edhe sëmundja shtonte dhembjet dhe e lodhte edhe më shumë. Shumë mjekë kishin tentuar që ta kuronin, por asnjëri prej tyre nuk kishte mundur që të gjentë ilaçin për sëmundjen e saj. Një ditë në oborrin mbreteëror, erdhi një i moshuar. Për të thuhej se ruante brenda vetes sekretin e jetës. Të gjithë oborrtarët e mbretërisë i kërkuan atij që të ndihmonte princeshën e bukur të shërohej. Ai i dha vajzës një shportë të thurur  të mbyllur me kapak, dhe i tha: "Merre e kujdesu për të. Do të të shërojë." Ajo e mori ndër duar plot gëzim, por kur e hapi mbeti tepër e habitur. Në të vërtetë, brenda në shportë ishte një fëmijë, i sfilitur prej sëmundjes, akoma më i varfëruar dhe i lodhur se ajo. E në shpirtin e saj nisi të rritej mëshirimi. Pavarësisht dhimbjeve të saj, ajo e mori fëmijën në k

Ne...moj dritë

 Ne njerëzit që jetojmë me zemër jemi qenie të ngrënshme Mund të na hanë ata që gënjejnë Ata që mashtrojnë Ata që sapo kthen kokën të përgojojne Mund të na hanë ata të harrojnë Ata që bëjnë sikur s'të njohin Ata që t'i dinë dobësitë E aty duan me t'goditë Ata që nuk të vlerësojnë punën, mundin, sakrificën, Ata që nuk të respektojnë  mendimin, zgjidhjen, zgjedhjen, Ne - njerëzit që jetojmë me zemër jemi qenie të ngrënshme Mund të na hanë ata që lëndojnë, plagojnë,  vrasin Ne - njerëzit që jetojmë  me zemër, me trup, me shpirt Jemi qenie të ngrënshme. Mund të na gllabërojnë ata... Ata që s'kanë zemër Ata që s'kanë shpirt Ata që n'mendje s'kanë dritë ... Ki kujdes Por mos ki frikë Se terri  S'terron  dot dritën Moj drite!!!✨ © M.C maj 2016

Ji vetvetja ---E. Heminguej

Be yourself Be who you are Ti nuk je gjitha vitet e tua As masa e rrobave që vesh As emri yt nuk je As qukat në faqet e tua Ti je gjithë librat që ke lexuar Je çdo fjalë që ti thua Je zëri yt i përgjumur në mëngjesesh Je buzëqeshjet që mundohesh të fshehësh Je ëmbëlsia e të qeshurës tënde Je çdo lot që të ka rrjedhur Je kënga që ke kënduar me zë të lartë Kur e dije që ishe vetëm Je edhe vendet të cilat ke parë Je i vetmi njeri që thërret shtëpi Je gjithçka në të cilën beson Je gjithë personat që do shumë Je fotografitë në dhomën tënde varur je e ardhmja që vizaton Je bërë prej një bukurie të pafund Por gjithë kjo s'të hyn në sy, ndoshta Që kur ke vendosur të jesh Gjthçka tjetër përveç vetvetja shqip M.C

Poemë per fëmije - Dritëro Agolli

Xhaxhi Dritëroi di përralla të bukura Përralla për dhi e përralla për dre Thuajini xhaxhit moj flutura Tregona një përrallë të madhe Dhe xhaxhi aherë do lerë  Librin e tij mbi tryezë  Përralla në mend do i bjerë  Përralla për kecërit dhe dhinë e zezë *** Pazarit po shkonte një ditë nëna dhi  Me kecërit e saj lozonjarë  Po shkonte në librari Të blente dy abetare  Të reja fare  I bleu abetaret dhia brigjatë  Dhe kecërit kërcenin e bënin shamatë  E be be be, e me me me  Do të bëjme një a, do të bëjmë një b-e Ah, lum si ti nënë ç'kecër na ke E ëma detyra të lehta u vuri një ditë  Dhe shkoi të llafosej me dhitë  Se, s'mund të rrinte pa bërë dy fjalë  Me shoqet dhi në mëhallë  Tu thoshte se kecërit e saj  Mësonin çdo ditë e çdo orë  E kur të rriteshin  Do bëheshin doktorë, profesorë ~~~ Kur erdhi i gjeti kecërit në gjumë - Ah, përtacë, kur qenki lodhur kaq shumë?  C'i bëtë fletoret me gjithë a, b, c-e - E be be be, e me me me I hëngrëm fle

Histori e shkurtër - Dashuria dhe Koha

Na jetonin njëherë në një ishull të gjitha ndjenjat dhe emocionet së bashku: Mburrja, Lumturia, Dëshpërimi, Pasuria, Dituria, e të gjitha të tjerat. Nder to edhe Dashuria. Një ditë u hap fjala se ishulli do të përmbytej. Kështu, të gjithë ndërtuan nga një barkë, përveç Dashurisë. Dashuria donte të rezistonte deri në momentin e fundit. Kur ishulli ishte përmbytur gati i gjithi, Dashuria vendosi të kërkonte ndihmë. Pasuria po kalonte pranë dhe Dashuria e pyeti? "Pasuri, a mund të vij në barkën tënde?" Pasuria u përgjigj:-" Më vjen keq Dashuri, nuk mundem. Ka kaq shumë ar e argjend në barkën time saqë nuk nuk gjej dot as edhe një qoshk për ty." Pastaj Dashuria pyeti Mburrjen që po voziste aty pranë. Por edhe Mburrja i dha të njëjtën përgjigje. Dëshpërimi ishte shumë pranë Dashurisë ndaj kjo e fundit e pyeti:- "Dëshpërim a mundem të vij me ty?" "Oh... Dashuri, jam kaq i dëshpëruar, sa kam nevojë që të rri vetëm." u përgjigj ai me një zë t

Legjenda e ngjyrave të ylberit

Si lindi ylberi            Një legjendë e vjetër irlandese  tregon se aty ku përfundon ylberi,  gjendet një qyp plot me flori,  të cilin e ruan një xhuxh.  Thuhet gjithashtu se,  nëse në ylber mbizotëron ngjyra e kuqe, - është shenjë bollëku për stinën e verës,  nëse mbizotëron  jeshilja - do të prodhohet vaj ulliri me bollek,   nëse mbizotëron e verdha, - do të ketë grurë me bollek. Shumë kohë më parë ngjyrat e ylberit u grindën keq me njëra - tjetrën. Secila mendonte se ishte më e rëndësishme, më e dobishme, më e preferuara nga të tjerat. JESHILJA thoshte:" Me siguri unë jam më e rëndësishmja. Unë jam shenja e jetës dhe e shpresës. Mua më kanë zgjedhur bari,  pemët, e bimësia. Pa mua të gjitha kafshët do të ngordhnin. Ja, shikoni përreth ndër fshatra dhe do të vini re se unë mbizotëroj nga të gjitha ngjyrat e tjera... BLU -ja e ndërpreu: -  "Ti flet vetëm për tokën, por nuk e ke llogaritur qiellin, detin! Eshtë uji që bie nga retë në detin e thel

Thoughts on photos 🌸Spring🌸

 W e l c o m e Spring!!! 🌹When the winter  has no power Here and there  grows up a flower Little flowers  have no fear Winter's going, spring is here We love  winter's cold  white snow But it's time  for it to go Flowers here,  flowers there... I need a wreath made with them. A wreath made by  my daughter's hand. Everywhere little flowers Welcome Spring- - a million colors🌸🌼🌷🌹 © M.C    4.March.2016  (Photos by my son twelve years old:) https://youtu.be/8fQy_mWbagY