hejedrite

Një burrë me kalin e qenin e tij po ecnin rrugës. Teksa kalonin pranë një peme shumë të madhe, një rrufe i goditi dhe i vrau. Por udhëtari nuk e kuptoi se kishte ikur nga kjo botë, bashkë me kafshët e tij.  Nganjëherë të vdekurit nuk e kuptojnë se kanë kaluar përtej e iu duhet pak kohë për t'u mësuar me gjendjen e re... Rrugë të gjatë kishin për të bërë; duhej të ngjiteshin mbi një kodër, dielli të digjte ndaj djersinin dhe kishin etje.  Pas një kthese u gjenden pranë një dere të madhërishme prej mermeri, e cila të çonte në një hapësirë të shtruar me flori, në mes së cilës ngrihej një shatërvan prej të cilit rridhte ujë i kristaltë. Udhëtari iu drejtua burrit që mbikqyrte hyrjen.  "Mirdita!"  "Mirdita!" u përgjigj roja.  "ç'është ky vend kaq i bukur?"  "Eshtë qielli:"  "Sa bukur që kemi mbërritur në qiell, kemi shumë etje!"  "Mund të hyni e të pini sa të doni:"  E roja i bëri me shenjë drejt burim