hejedrite

M ë so t ë  vler ë sosh çfar ë  ke, para se koha t ë  b ë j ë  q ë  ti t ë  vler ë sosh at ë  çfar ë  kishe... Për një njeri me këmbë zbathur,  lumturi është të ketë një palë këpucë. Për një njeri që ka këpucë të vjetra,  lumturi janë një palë këpucë të reja, Për një njeri që ka këpucë të reja,  lumturi është të ketë një palë këpucë më të bukura. E natyrisht njeriu që nuk ka këmbë,  do të ishte i lumtur po të ecte edhe këmbëzbathur...  Mate lumturinë me çfarë ke, e jo me çfarë të mungon...  M. Josephson                                         *** ... Atij që ka një copë bukë     Atij që ka nje çerdhe të vogel për strehim     Atij që nuk ka shërbyes dhe nuk është sherbëtor     Thuaji: - "Jeto i lumtur, se ke një botë me gëzime plot O. Khajam

Diogjeni (Historian grek i antikitetit) * E pyetën Diogjenin: - Sipas teje, si ka mundësi që njerëzit, te cilet japin lëmoshë të verbërve e të gjymtuarve, nuk shpenzojnë para për të dëgjuar fjalët e një filozofi? Ai u përgjigj:- Sepse njerëzit kanë frikë se mos bëhen të verbër ose të gjymtuar, ndërsa nuk kanë frikë të bëhen filozofë. *Ai shkonte në zemër të ditës rrugeve me një fener të ndezur ne duar. Atij që e pyeste se përse e bënte këtë, i përgjigjej:- Kërkoj një njeri. * Aleksandri i madh takoi Diogjenin. U afrua pranë tij dhe i tha që të shprehte një dëshirë, të cilën, meqe ishte mbret, do t'ia kishte përmbushur ai vetë.  Diogjeni iu përgjigj:- Hiquni, ju lutem, se hija jote po më pengon diellin. Aleksandri e pyeti: Nuk ke frikë prej meje? Diogjeni u përgjigj: - Ju jeni një gjë e mirë apo e keqe? E mirë.- U përgjigj Aleksandri. Diogjeni mbylli dialogun duke thënë: - Atëherë, përse duhet të kem frikë nga ju? * Njëherë e panë tek po fliste me një statuj

 FEMIJET ( shkeputur nga libri "Profeti" i  autorit Khalil Gibran )