hejedrite

Një gjeth ëz, Nje gjeth atje, atje në degë Ka frikë poshtë të kërcejë  Eja, eja, po të presim  Poshtë motrat e saj thërrasin  Ndoshta nesër, sot s'mundem unë Edhe pak po qëndroj këtu  Një tapet të vogël, po shtrojmë për ty  hidhu poshtë, frikë mos ki Ndoshta nesër, sot s'mundem unë Edhe pak po qëndroj këtu Po ja, tek kalon një zog -Të të marr unë, deri atje poshtë Oh, faleminderit! Sytë po mbylli  Ti shiko. Gati? Nisemi. Motërzo! Mirë se erdhe Mirë se erdhe, këtu mes nesh.  V. Lamarque   një flok bore , Jeta është një flok bore Një yll në rënie të lirë Një kujtim i brishtë I gjithë asaj çfarë ne jemi Lindur prej nje bulzë uji Qëndisur prej puhisë Në hapësirë i tjerrun Mes pemëve duke vallëzuar Një diamant prej drite Një perlë që ndrin në diell Një udhëtim shprese fillimi i një jetë te re   Ch.Ghigna një pikë shi Xhamit, xhamit, xhamit të dritares le të bjerë, le t'bjerë, le t

It needs my Son  like the Sun staring at a blue clear sky  with white clouds like cotton a snowy mountain in front of us to make me feel the life © M.C   (foto by my son)

Sipas k ë saj legjende t ë  vjet ër  japoneze, çdonj ë ri nga ne  lind me nj ë  fije t ë  kuqe t ë  lidhur në gishtin e vog ë l t ë  dor ë s s ë  majt ë . Kjo fije na lidh në m ë nyr ë  t ë  pandashme me personin m ë  t ë  cilin jemi të destinuar që të bashkohemi p ë r gjith ë  jet ë n. E nuk ka asgjë: -as personat, as largësitë, as rrethanat-  q ë  t ë  mund t ë  pengoje dy shpirtra t ë  lidhur nga kjo fije, që të  bashkohen . (...) Wei kishte mbetur jetim prej të dy prindërve që në moshë të njomë. Pikërisht për faktin se kishte qenë shumë i vetmuar e ngaqë ishte kujdesur vetë për vetveten, dëshira më e madhe e tij kishte qenë gjithmonë, të martohej e të kishte shumë fëmijë. Pavarësisht dëshirës së tij, kur arriti moshën madhore, nuk kishte mundur të gjente një grua që donte të martohej me të, ose një të tillë, pas së cilës të ishte i dashuruar. Gjatë njërit prej udhëtimeve të tij, pranë një tempulli, Wei u takua me një zotëri të moshuar, i cili po çlodhej duke lexuar një

                                                    Legjendat jane rrefime shume te hershme popullore, dhe si te tilla jane pasuri kulturore e nje populli. Fjala "legjende" vjen nga latinishtja dhe do te thote  "gjera qe duhen lexuar" ose "te destinuara per tu lexuar" Ne to rrefehet  realja e perzier me te mrekullishmen. Legjenda e meposhtme, e perkthyer nga italishtja , eshte braziliane.       (Foto marre ne web) Një ditë, gratë e fshatit kishin shkuar për të punuar ne arat me mis ë r.  Bashk ë  me to,shkoi p ë r t ë  ndihmuar, edhe një fëmijë.  Ai mblodhi e mblodhi shum ë  kallinj misri.  Mirepo, një sasi të pabesueshme kokrrash misri, ai i fshehu në kallama bambujash, dhe i çoi te gjyshja, duke i kërkuar asaj që të bënte një  ë mb ë lsir ë  për veten dhe shokët e tij.  Gjyshja e p ë rgatiti dhe femijet  hëngrën sa u ngop ë n.  Për të mos treguar se ç'kishin b ë r ë  dhe nga frika se mos prindërit e tyre do ti d ë nonin, fë

M ë so t ë  vler ë sosh çfar ë  ke, para se koha t ë  b ë j ë  q ë  ti t ë  vler ë sosh at ë  çfar ë  kishe... Për një njeri me këmbë zbathur,  lumturi është të ketë një palë këpucë. Për një njeri që ka këpucë të vjetra,  lumturi janë një palë këpucë të reja, Për një njeri që ka këpucë të reja,  lumturi është të ketë një palë këpucë më të bukura. E natyrisht njeriu që nuk ka këmbë,  do të ishte i lumtur po të ecte edhe këmbëzbathur...  Mate lumturinë me çfarë ke, e jo me çfarë të mungon...  M. Josephson                                         *** ... Atij që ka një copë bukë     Atij që ka nje çerdhe të vogel për strehim     Atij që nuk ka shërbyes dhe nuk është sherbëtor     Thuaji: - "Jeto i lumtur, se ke një botë me gëzime plot O. Khajam