Passa ai contenuti principali

‘Arti’ i duarve

Gjeth i qendisur🍂


“Gjyshe, si perballohet nje dhimbje?”
“Me duar, shpirt. Po u mundove ta besh me mendje, ne vend qe te lehtesohet, dhimbja do te forcohet edhe me shume.”
“Me duar, gjyshe?!”
“Po. Duart tona jane antenat e shpirtit tone. Po i vure ne levizje duke qepur, duke gatuar, duke pikturuar, duke bere muzike ose duke punuar token, do te dergojne sinjale ne thellesi te shpirtit tend. E ai do te qetesohet, sepse po i kushton vemendje. E keshtu nuk e ka te domosdoshme te te dergoje dhimbje, per te patur vemendjen tende.”
“Vertet kaq te rendesishme jane duart?”
“Po, bija ime. Mendo te porsalindurit. Ata nisin ta njohin boten duke prekur çdo gje, me duart e tyre te vogla. Po te vesh re duart e te moshuarve, ato te flasin ty me shume se cilado pjese e trupit te tyre.
Thuhet se gjithçka e bere me dore, eshte bere me zemer. Sepse ne te vertete eshte keshtu : duart dhe zemra jane te lidhura me njera - tjetren. Ata qe bejne masazhe e dine mire, kur prekin trupin e nje personi tjeter, krijojne nje lidhje te padukshme me te. E pikerisht efekti i saj sjell sherimin.
Mendo te dashuruarit: kur preken, lind ndjenja me sublime”
“Duart e mia gjyshe, ka kohe qe nuk i perdor keshtu!”
“Levizi, zemra ime. Fillo te krijosh me to, e gjithcka brenda teje do te gjallerohet. Nuk do te vanitet dhembja, jo. Do te transformohet ne nje pune te bukur. 
Do te lendoje me pak. Se ke per te perkedhelur rrenjet e saj.”

E. Barnabè

(Nga ital. shqip MC)
Etichette:

Commenti

Posta un commento

Post popolari in questo blog

Histori e shkurtër — Katër stinët e jetës

Një burrë  kishte katër djem. Një ndër dëshirat e tij më të mëdha, ishte që djemtë e tij të mësonin që të mos gjykonin gjërat pa i njohur sa e si duhet. Ndaj, ftoi secilin prej tyre që të bënin një udhëtim, për të parë një🌳 pemë, që rritej në një vend të largët. Djali i madh shkoi ta shikonte në stinën e dimrit❄️, i dyti shkoi në pranverë🌸, i treti në verë🌞, dhe më i vogli shkoi ta vëzhgonte pemën në stinën e vjeshtës🍁.  Kur biri më i vogël u kthye nga udhëtimi i tij, babai i mblodhi djemtë dhe u kërkoi që të tregonin se çfarë kishin parë secili prej tyre. Djali i madh tha se kishte parë 🌳 të shtrembëruar e të përthyer.  I dyti e përshkroi atë me gurë të ndritshëm në ngjyrë të gjelbërt, e premtonte gjallëri e jetë. Biri i tretë nuk ishte dakort, ai tha se pema ishte plot me 💐 shumë të bukura. Më i vogli nuk ishte dakort me asnjërin prej tyre, ai tha se pema ishte e ngarkuar me 🍒fruta të ëmbla, e pamja e saj të mbushte me jetë. Atëherë burri u shpjegoi që t
Posta un commento
Continua a leggere

Pema e qershise - prejardhja, mite e legjenda rreth saj

Qershia si frut dhe pema e saj jane cituar në poezinë e Lorkës e të Nerudës dhe është protagoniste e shumë shprehjeve popullore. Në 1400 ky frut pikturohej në disa kuadro me subjekt fetar. Emri qershi vjen nga greqishtja Kerasos, prej së cilës kanë dalë cherry (anglisht), cerise (frengjisht), cereja (portugalisht), cereza (spanjisht)... Për sa i përket prejardhjes thuhet se u importua nga Turqia në Romë në 72 a.c e që këtu u kultivua dhe u përhap në të gjithë perandorinë. Ne 1700 kultivimi i saj filloi të përhapej në të gjithë Europën dhe në vitin 1900 bëhet sagra e parë e qershisë në Marosita. Per këtë pemë me lule të bukura rrëfehen një sërë mitesh, pothuaj nga e gjithë bota. Në mitologjinë greke ishte pema e shenjtë e Afërditës (perëndia e dashurisë) dhe frutet e saj duket se sillnin fat të dashuruarve.  Në Sicili thuhet se nëse deklaratat e dashurisë bëhen poshtë një peme qershie, do të jenë gjithmonë me fat. Legjendat Saksone tregojnë se pemët e qershive fshehin hyjni
Posta un commento
Continua a leggere

Poemë per fëmije - Dritëro Agolli

Xhaxhi Dritëroi di përralla të bukura Përralla për dhi e përralla për dre Thuajini xhaxhit moj flutura Tregona një përrallë të madhe Dhe xhaxhi aherë do lerë  Librin e tij mbi tryezë  Përralla në mend do i bjerë  Përralla për kecërit dhe dhinë e zezë *** Pazarit po shkonte një ditë nëna dhi  Me kecërit e saj lozonjarë  Po shkonte në librari Të blente dy abetare  Të reja fare  I bleu abetaret dhia brigjatë  Dhe kecërit kërcenin e bënin shamatë  E be be be, e me me me  Do të bëjme një a, do të bëjmë një b-e Ah, lum si ti nënë ç'kecër na ke E ëma detyra të lehta u vuri një ditë  Dhe shkoi të llafosej me dhitë  Se, s'mund të rrinte pa bërë dy fjalë  Me shoqet dhi në mëhallë  Tu thoshte se kecërit e saj  Mësonin çdo ditë e çdo orë  E kur të rriteshin  Do bëheshin doktorë, profesorë ~~~ Kur erdhi i gjeti kecërit në gjumë - Ah, përtacë, kur qenki lodhur kaq shumë?  C'i bëtë fletoret me gjithë a, b, c-e - E be be be, e me me me I hëngrëm fle
Posta un commento
Continua a leggere

Origjina e balones

E kush më shumë se fëmijët i gëzohet një balone kur fluturon?! Por kur lexon historinë e prejardhjes së saj,  kupton se fillimisht e gjithashtu më pas, ajo nuk kishte rol argëtues, por... FOTO by ONI •••Origjina e balones e ka fillin më shumë se 2000 vjet më parë. Ka debate rreth origjinës së saktë, por thuhet se balona e pare u ndertua në Shondong, një zonë në lindje të Kinës. Tregohet një legjendë sipas së cilës një fshatar e lidhi kapelen e tij me një fije që të mos ia merrte era e kështu u konceptua balona. Balonat e para ishin të ndërtuara nga materiale më të qëndrueshme: korniza prej bambuje e mbuluar me copë prej mëndafshi ose letre. Në shekullin e 17 murgjit budistë i përdornin per të rritur korrjet dhe për të parandaluar shpirtërat e djajve në qiell. Ndërsa dikush u ngjit larg me një të tillë deri në kështjellën e artë , ku do të kishte mundur të vidhte një statujë të artë ... Sidoqoftë balonat filluan gradualisht të përhapeshin edhe në botën perëndimore. Në
Posta un commento
Continua a leggere

Lartesimi i ironise

  Ne enderr pikturoj si Vermer Flas shume mire greqisht Me te gjallet e jo vetem Nis nje makinen qe i bindet urdherave te mia. Kam talent shkruaj poema te medha Degjoj zera Pak a shume si vete shenjtet  Do te habiteshe prej menyres si luaj piano Fluturoj ashtu si duhet, Vetem pra Duke rene nga nje çati,  bute bute mbi gjelberim Nuk kam veshtiresi  te marr fryme nen uje Nuk ankohem me Kam arrite te gjeje Atlantiden Gezohem se e di se zgjohem gjithmone  para se te vdes Sapo shperthen nje lufte kthehem ne anen qe preferoj Jam, por nuk duhet te jem Nje bije e shekullit Ca vite me pare kam pare dy diej🌞🌞 E pardje dy pinguine Me bindjen me te madhe enderrat levdoj *Enderr (W.S) Shqip M.C
Posta un commento
Continua a leggere