Wednesday, April 13, 2016

NATYRE - thenie e foto


Nëse dëshiron të njohësh diçka hyjnore, duhet te dalesh ne natyre e te ndjesh erën mbi fytyrë dhe ngrohtësinë e diellit mbi dorën tënde
Buddha
 Natyra është ndryshimi mes shpirtit dhe Zotit.
F Pessoa

Cdo gje qe mund ta imagjinosh, natyra e ka krijuar me pare
Ajnshtajn
Mos harro se toka deshiron te ndjeje prekjen e lehte te kembeve te zbathura dhe erërat kanë shumë dëshirë të luajnë me flokët e tua
 Gibran
Zemrën time e kanë grabitur lulet e qershive të egra, a do të kthehet në trupin tim kur ato të kenë fluturuar larg?
Kotomichi 
 Natyra ka me mijëra ngjyra, por ne ve na është mbushur mendja t'i pakësojmë në nja njëzet...
H. Hesse
 Lulet janë kryeveprat e natyrës
D. Parker  
E, pastaj unë kam natyrën, artin, poezinë; çfarë mund të dëshiroj më shumë?!
Van Gogh

Natyra nuk është vend për tu vizituar. Eshtë shtëpia jonë.
G. Snyder 
 Në çdo shëtitje që bën në natyrë, njëriu ndjen më shumë ngaç kërkon...
H. Muir

Në natyrë, asgjë nuk është perfektë e gjithçka është perfekte. Pemët mund të jenë të shtrembra, të kthyer në mënyrë të çuditshme, por gjithsesi janë shumë të bukura.

A.Walker 
Po të ndaleshim e të dëgjonim sa punojnë rrënjët, kush do të mund të flinte?
F. Caramagna


Nëse dëshiron të njohësh diçka hyjnore, duhet te ndjesh erën mbi fytyrë dhe diellin e ngrohtë mbi dorën tënde
Buddha
 Më pëlqen kur një lule ose një xhufkë e vockël rritet përmes një të çare në kalldrëm. Tregon  një heroizëm të paparë.
G. Carlin
Natyra ka ligje të çuditshme, por të paktën ajo i respekton ato.
L.Longanesi

Bimët nuk janë budallaqe, keni parë ndonjëherë një dredhke të mbështillet rreth nje kaktusi?

L. Alberti
     Aforismi web, shqip M.C   foto by Oni







Tuesday, April 5, 2016

FJOLLA E PAMBUKUT



Na ishte njëherë një fjollë pambuku, që kishte dalë nga jasteku i një fëmije.
Ndërsa po vëzhgonte qiellin, vuri re retë e bardha si bora, tamam si ngjyra e saj, dhe vendosi që të bëhej re.
Por, kur qielli u nxi, retë u inatosën kaq shumë sa shpërthyen stuhi e shi, ndërsa fjolla e pambukut u fry e u fry kaq shume me ujë, sa nuk plasi, dhe, ra përtokë me nje force te jashtzakonshme.
Ah, sa u vrava...!
Kur doli dielli, fjolla e pambukut, tashmë e tharë, teksa rropatej andej-këndej, aty afër pa një shtëpi, e, përreth saj një kopësht plot me lule. Ndër to edhe ca trendafila të bardhë si bora , dhe vendosi të bëhej një trëndafil i bardhë.
Njërëzit kalonin dhë merrnin erë trëndafilave, po kështu edhe fluturat qëndronin në to, por gjatë gjithë ditës as njerëzit e as fluturat nuk u ndaluan pranë saj. Mund të qëndronte aty edhe njëqind vjet, por ishte e kotë.
Oh, sa e trishtueshme...!
Aty afër derës së hyrjes, pa një qese të mbushur me fruta dhe perime, ndër to kishte edhe kokrra fasuleje të bardha e të rrumbullakosura. Papritur i erdhi ne mendje një ide; të ishte një kokërr e vogël fasuleje. Ndaj u rrotullua e u bë rumbullake - rrumbullake.
E lumturuar nga kjo ide e shkelqyer, hyri ngadalë - ngadalë në qese, të cilin zonja e shtëpisë e çoi drejt e në kuzhinë. Pasi kontrolloi mirë e mirë frutat dhe perimet, që t'i përgatiste për t'i ngrënë, mori fjollën e pambukut dhe e e hodhi tej.
Ah, sa më dhembi...!
 Kishte përfunduar në koshin e mbeturinave.
E hidhëruar, e lodhur dhe e zhgënjyer, vendosi të kthehej andej nga kishte ardhur.
Hyri ngadale e pa bere zhurme në jastekun e fëmijës. Kishte kaluar një ditë të lodhshme.
E vetmja gjë që e lehtësoi qe zëri i fëmijës, i cili duke përshëndetur  mamin tha: - Ooo sa jastëk i butë!
                                ©MC aprile 2016
Morali sipas birit tim, Oni (12vjeç):- Mos mendo qe te ndryshosh vetveten, je ai qe je per nje motiv.
Morali sipas bijes sime,Tea (7vjeç) :- Nuk mund te besh sikur je dikush tjeter.

Monday, March 21, 2016

Anektoda për njerëz të mençur- Xhorxh Washington dhe pema e qershisë

Kur xhorxh ishte pesë vjeç ishte bërë mjeshtër në përdorimin e sopatës, e, si shumë fëmijë të moshës së tij, priste çdo gjë që i dilte para.

Një ditë, ndërsa argëtohej tek priste ca degëza bizelesh, gjeti një pemë të bukur qershie Angleze, për të cilën babai i tij ishtë shumë krenar. Vuri sopatën tek trungu dhe i dha një gërvishtje lëkurës, kështu ajo u tha.

Pak kohë më pas, babai e zbuloi se çfarë i kishte ndodhur pemës së tij të preferuar. U fut brenda në shtëpi shumë i inatosur, dhe pyeti se kush ishte ai dreq që kishte hequr lëkurën e pemës. Por askush nuk foli.
Në dhomë hyri Xhorxh me sopatën e tij të vogël në duar.
"Xhorxh,- e pyeti i ati,- mos di gjë se kush e ka prerë pemën time të qershisë atje në kopësht?
Ishte e vështirë ti përgjigjej kësaj pyetjeje, dhe për një moment Xhorxh u trondit, por shpejt e mori veten dhe foli:
" Nuk mund të gënjej, babi,ti e di qe nuk mund të tregoj gënjeshtra; e preva unë, me sopatën time."
Babait i iku inati nga fytyra, dhe e mori birin e tij në krahë me butësi, dhe i tha:
"Biri im, fakti që ti nuk ke frikë të thuash të vërtetën është më i rëndësishëm se mijëra pemë! Po- edhe sikur te ishin me lule argjendi dhe gjethe prej ari."

Përshtati në shqip M.C

Friday, March 11, 2016

Legjenda e ngjyrave të ylberit

Si lindi ylberi


     
   
 Një legjendë e vjetër irlandese
 tregon se aty ku përfundon ylberi,
 gjendet një qyp plot me flori,
 të cilin e ruan një xhuxh. 
Thuhet gjithashtu se, 
nëse në ylber mbizotëron ngjyra e kuqe, - është shenjë bollëku për stinën e verës, 
nëse mbizotëron  jeshilja - do të prodhohet vaj ulliri me bollek,
  nëse mbizotëron e verdha, - do të ketë grurë me bollek.



Shumë kohë më parë ngjyrat e ylberit u grindën keq me njëra - tjetrën. Secila mendonte se ishte më e rëndësishme, më e dobishme, më e preferuara nga të tjerat.

JESHILJA thoshte:" Me siguri unë jam më e rëndësishmja. Unë jam shenja e jetës dhe e shpresës.
Mua më kanë zgjedhur bari,  pemët, e bimësia. Pa mua të gjitha kafshët do të ngordhnin. Ja, shikoni përreth ndër fshatra dhe do të vini re se unë mbizotëroj nga të gjitha ngjyrat e tjera...

BLU-ja e ndërpreu: -  "Ti flet vetëm për tokën, por nuk e ke llogaritur qiellin, detin! Eshtë uji që bie nga retë në detin e thellë. Qielli të jep hapesirë, paqe e qetësi. Pa mua, ju do të ishit asgjë.

E VERDHA u hodh: - "Ju jeni kaq seriozë! Unë sjell buzëqeshje, gëzim e ngrohtësi në botë. Dielli është i verdhë, hëna është e verdhë, yjet janë të verdha. Kur çelin lulediellit, gjithë bota duket se buzëqeshë. Pa mua nuk do të kishte gezim..."

PORTOKALLJA
ia priti: -" Unë jam ngjyra e shëndetit dhe e forcës. Mundet të jem e dobët, por e çmueshme, sepse unë jam e nevojshme për njerëzit. Unë mbaj me vete vitaminat më të rëndësishme. Mendoni karotat, kungujt, portokallet, mangon, dhe papajen. Unë nuk jam përherë e pranishme, por kur mbush qiellin në agim dhe perëndim, bukuria ime është kaq impresionuese, sa askujt nuk i vete mendja tek asnjëra prej jush...

E KUQJA: - foli me ze te larte, pak më tej : "Unë jam mbretëresha e të gjithave. Unë jam ngjyra e gjakut dhe gjaku është jeta, dhe ngjyra e rrezikut dhe e kurajos. Unë jam gati të dyluftoj  për një qëllim, unë  bej gjakun zjarr, toka pa mua do të kishte qenë bosh si hëna. Unë jam ngjyra e pasionit, e dashurisë, trëndafili i kuq, lulekuqja...

MANUSHAQJA u ngrit më këmbë. Ashtu e lartesuar, foli me zë të fuqishëm: - Unë jam ngjyra e mbretërve dhe e pushtetit. Mbretër, udhëheqës e pushtetar më kanë zgjedhur gjithmonë mua, sepse jam shenjë e autoritetit dhe e diturisë. Njerëzit nuk pyesin... mua më dëgjojnë dhe më binden...!

Në fund, ngjyra VJOLLCE, me shumë qetësi, por me vendosmëri, foli: " Mendoni mua, unë jam ngjyra e heshtjes, ju më vini re me vështirësi, por pa mua ju jeni sipërfaqësore të gjitha. Unë përfaqësoj mendimin dhe reflektimin, muzgun dhe ujërat e thella... Ju të gjitha keni nevojë për mua për të krijuar kontrastin e barazinë, për t'u lutur dhe për t'i thurur lavde paqes... "

E kështu ngjyrat vazhduan që të diskutonin, secila me bindjen se ishte superiore të tjerave. U grindën gjithmonë e më shumë pa arsyetuar.
Papritur një vetëtimë theu qiellin ndjekur nga një zhurmë shumë e fortë. Bubullima dhe shiu  i rrembyr, që vijoi më pas, i frikësoi shume,ndaj  u mblodhën të gjitha bashkë, për t'i dhënë zemër njëra-tjetrës...

Në mes të zhurmës, SHIU nisi të fliste:" Ju ngjyra budallaçka,  grindeni mes jush dhe secila nga ju kërkon të mbizotërojë mbi tjetrën... A nuk e dini ju, se secila nga ju është krijuar për një qëllim të caktuar dhe të ndryshëm? Kapuni për dore dhe ejani me mua"
Pasi u pajtuan, u kapën dorë për dore.
SHIU vazhdoi: "Tani e tutje, kur të bjerë shi, çdonjëra nga ju do të shtrihet përgjatë qielli në formë harku ngjyrash për të kujtuar se ju jetoni të gjitha në paqe me njëra tjetrën.
e keshtu lindi ai qe quajme ylber.
YLBERI është shenjë e shpresës dhe e Paqes për të Nesërmen...


                        Ne shqip nga ital. M.C



Friday, March 4, 2016

Thoughts on photos 🌸Spring🌸




 W e l c o m e Spring!!!

🌹When the winter
 has no power
Here and there 
grows up a flower

Little flowers 
have no fear
Winter's going,
spring is here

We love 
winter's cold
 white snow
But it's time 
for it to go

Flowers here,
 flowers there...
I need a wreath
made with them.
A wreath made by 
my daughter's hand.

Everywhere
little flowers
Welcome Spring-
- a million colors🌸🌼🌷🌹
©M.C   4.March.2016 


(Photos by my son twelve years old:)


https://youtu.be/8fQy_mWbagY

Sunday, February 28, 2016

VARGJE PER GJERA DELIKATE


Një gjethëz,



Nje gjeth atje, atje në degë
Ka frikë poshtë të kërcejë 

Eja, eja, po të presim
 Poshtë motrat e saj thërrasin

 Ndoshta nesër, sot s'mundem unë
Edhe pak po qëndroj këtu

 Një tapet të vogël, po shtrojmë për ty
 hidhu poshtë, frikë mos ki

Ndoshta nesër, sot s'mundem unë
Edhe pak po qëndroj këtu

Po ja, tek kalon një zog
-Të të marr unë, deri atje poshtë

Oh, faleminderit! Sytë po mbylli
 Ti shiko. Gati? Nisemi.

Motërzo! Mirë se erdhe
Mirë se erdhe, këtu mes nesh. 

V. Lamarque 

 një flok bore,

Jeta është një flok bore
Një yll në rënie të lirë
Një kujtim i brishtë
I gjithë asaj çfarë ne jemi

Lindur prej nje bulzë uji
Qëndisur prej puhisë
Në hapësirë i tjerrun
Mes pemëve duke vallëzuar

Një diamant prej drite
Një perlë që ndrin në diell
Një udhëtim shprese
fillimi i një jetë te re  
Ch.Ghigna

një pikë shi

Xhamit, xhamit, xhamit të dritares
le të bjerë, le t'bjerë, le t'bjerë shi
pikë pas pike, pikë, pikë

I mbush rrjedhat e tua që nga burimi
zigzak bie posht, ngadalë si degëza të lagura
të ndritshme, si tapa që rrëshqasin
si flluska që lundrojnë, e kapin
 njëra-tjetrën, derisa tre të behen
një lloj barke që në rrjedhë s'mund të hyjë
e mer fund aty.

Lëshohet
poshtë
me
një
perplasje
e në parmak të dritares, humbet përsëri

Xhamit, xhamit, xhamit të dritares
le të bjerë, le të bjerë, le të bjerë shi

 D. McCord

ne shqip nga angl. M.C



Saturday, February 20, 2016

Thoughts on Photos ❄️Sky🌞




It
needs
my Son 
like the Sun
staring at a blue clear sky 
with white clouds like cotton
a snowy mountain in front of us
to make me feel the life

©M.C 





(foto by my son)


Lulet e Marsit

  Dedikim Lule mimozë e verdhë e artë erërat e marsit me vete mbart Petale jeshile kokrriza si diej Me këngë drite  Çdo pranverë përtërihet ...