Një legjendë e vjetër irlandese
tregon se aty ku përfundon ylberi,
gjendet një qyp plot me flori,
të cilin e ruan një xhuxh.
Thuhet gjithashtu se,
nëse në ylber mbizotëron ngjyra e kuqe, - është shenjë bollëku për stinën e verës,
nëse mbizotëron jeshilja - do të prodhohet vaj ulliri me bollek,
nëse mbizotëron e verdha, - do të ketë grurë me bollek.
Shumë kohë më parë ngjyrat e ylberit u grindën keq me njëra - tjetrën. Secila mendonte se ishte më e rëndësishme, më e dobishme, më e preferuara nga të tjerat.
JESHILJA thoshte:" Me siguri unë jam më e rëndësishmja. Unë jam shenja e jetës dhe e shpresës.
Mua më kanë zgjedhur bari, pemët, e bimësia. Pa mua të gjitha kafshët do të ngordhnin. Ja, shikoni përreth ndër fshatra dhe do të vini re se unë mbizotëroj nga të gjitha ngjyrat e tjera...
BLU-ja e ndërpreu: - "Ti flet vetëm për tokën, por nuk e ke llogaritur qiellin, detin! Eshtë uji që bie nga retë në detin e thellë. Qielli të jep hapesirë, paqe e qetësi. Pa mua, ju do të ishit asgjë.
E VERDHA u hodh: - "Ju jeni kaq seriozë! Unë sjell buzëqeshje, gëzim e ngrohtësi në botë. Dielli është i verdhë, hëna është e verdhë, yjet janë të verdha. Kur çelin lulediellit, gjithë bota duket se buzëqeshë. Pa mua nuk do të kishte gezim..."
PORTOKALLJA ia priti: -" Unë jam ngjyra e shëndetit dhe e forcës. Mundet të jem e dobët, por e çmueshme, sepse unë jam e nevojshme për njerëzit. Unë mbaj me vete vitaminat më të rëndësishme. Mendoni karotat, kungujt, portokallet, mangon, dhe papajen. Unë nuk jam përherë e pranishme, por kur mbush qiellin në agim dhe perëndim, bukuria ime është kaq impresionuese, sa askujt nuk i vete mendja tek asnjëra prej jush...
E KUQJA: - foli me ze te larte, pak më tej : "Unë jam mbretëresha e të gjithave. Unë jam ngjyra e gjakut dhe gjaku është jeta, dhe ngjyra e rrezikut dhe e kurajos. Unë jam gati të dyluftoj për një qëllim, unë bej gjakun zjarr, toka pa mua do të kishte qenë bosh si hëna. Unë jam ngjyra e pasionit, e dashurisë, trëndafili i kuq, lulekuqja...
MANUSHAQJA u ngrit më këmbë. Ashtu e lartesuar, foli me zë të fuqishëm: - Unë jam ngjyra e mbretërve dhe e pushtetit. Mbretër, udhëheqës e pushtetar më kanë zgjedhur gjithmonë mua, sepse jam shenjë e autoritetit dhe e diturisë. Njerëzit nuk pyesin... mua më dëgjojnë dhe më binden...!
Në fund, ngjyra VJOLLCE, me shumë qetësi, por me vendosmëri, foli: " Mendoni mua, unë jam ngjyra e heshtjes, ju më vini re me vështirësi, por pa mua ju jeni sipërfaqësore të gjitha. Unë përfaqësoj mendimin dhe reflektimin, muzgun dhe ujërat e thella... Ju të gjitha keni nevojë për mua për të krijuar kontrastin e barazinë, për t'u lutur dhe për t'i thurur lavde paqes... "
E kështu ngjyrat vazhduan që të diskutonin, secila me bindjen se ishte superiore të tjerave. U grindën gjithmonë e më shumë pa arsyetuar.
Papritur një vetëtimë theu qiellin ndjekur nga një zhurmë shumë e fortë. Bubullima dhe shiu i rrembyr, që vijoi më pas, i frikësoi shume,ndaj u mblodhën të gjitha bashkë, për t'i dhënë zemër njëra-tjetrës...
Në mes të zhurmës, SHIU nisi të fliste:" Ju ngjyra budallaçka, grindeni mes jush dhe secila nga ju kërkon të mbizotërojë mbi tjetrën... A nuk e dini ju, se secila nga ju është krijuar për një qëllim të caktuar dhe të ndryshëm? Kapuni për dore dhe ejani me mua"
Pasi u pajtuan, u kapën dorë për dore.
SHIU vazhdoi: "Tani e tutje, kur të bjerë shi, çdonjëra nga ju do të shtrihet përgjatë qielli në formë harku ngjyrash për të kujtuar se ju jetoni të gjitha në paqe me njëra tjetrën.
e keshtu lindi ai qe quajme ylber.
YLBERI është shenjë e shpresës dhe e Paqes për të Nesërmen...
Ne shqip nga ital. M.C
