Visualizzazione post con etichetta ngjyra. Mostra tutti i post
Visualizzazione post con etichetta ngjyra. Mostra tutti i post

sabato 20 giugno 2020

‘Arti’ i duarve

Gjeth i qendisur🍂


“Gjyshe, si perballohet nje dhimbje?”
“Me duar, shpirt. Po u mundove ta besh me mendje, ne vend qe te lehtesohet, dhimbja do te forcohet edhe me shume.”
“Me duar, gjyshe?!”
“Po. Duart tona jane antenat e shpirtit tone. Po i vure ne levizje duke qepur, duke gatuar, duke pikturuar, duke bere muzike ose duke punuar token, do te dergojne sinjale ne thellesi te shpirtit tend. E ai do te qetesohet, sepse po i kushton vemendje. E keshtu nuk e ka te domosdoshme te te dergoje dhimbje, per te patur vemendjen tende.”
“Vertet kaq te rendesishme jane duart?”
“Po, bija ime. Mendo te porsalindurit. Ata nisin ta njohin boten duke prekur çdo gje, me duart e tyre te vogla. Po te vesh re duart e te moshuarve, ato te flasin ty me shume se cilado pjese e trupit te tyre.
Thuhet se gjithçka e bere me dore, eshte bere me zemer. Sepse ne te vertete eshte keshtu : duart dhe zemra jane te lidhura me njera - tjetren. Ata qe bejne masazhe e dine mire, kur prekin trupin e nje personi tjeter, krijojne nje lidhje te padukshme me te. E pikerisht efekti i saj sjell sherimin.
Mendo te dashuruarit: kur preken, lind ndjenja me sublime”
“Duart e mia gjyshe, ka kohe qe nuk i perdor keshtu!”
“Levizi, zemra ime. Fillo te krijosh me to, e gjithcka brenda teje do te gjallerohet. Nuk do te vanitet dhembja, jo. Do te transformohet ne nje pune te bukur. 
Do te lendoje me pak. Se ke per te perkedhelur rrenjet e saj.”

E. Barnabè

(Nga ital. shqip MC)

venerdì 28 ottobre 2016

Autumn colors

foto by Oni















venerdì 11 marzo 2016

Legjenda e ngjyrave të ylberit

Si lindi ylberi


     
   
 Një legjendë e vjetër irlandese
 tregon se aty ku përfundon ylberi,
 gjendet një qyp plot me flori,
 të cilin e ruan një xhuxh. 
Thuhet gjithashtu se, 
nëse në ylber mbizotëron ngjyra e kuqe, - është shenjë bollëku për stinën e verës, 
nëse mbizotëron  jeshilja - do të prodhohet vaj ulliri me bollek,
  nëse mbizotëron e verdha, - do të ketë grurë me bollek.



Shumë kohë më parë ngjyrat e ylberit u grindën keq me njëra - tjetrën. Secila mendonte se ishte më e rëndësishme, më e dobishme, më e preferuara nga të tjerat.

JESHILJA thoshte:" Me siguri unë jam më e rëndësishmja. Unë jam shenja e jetës dhe e shpresës.
Mua më kanë zgjedhur bari,  pemët, e bimësia. Pa mua të gjitha kafshët do të ngordhnin. Ja, shikoni përreth ndër fshatra dhe do të vini re se unë mbizotëroj nga të gjitha ngjyrat e tjera...

BLU-ja e ndërpreu: -  "Ti flet vetëm për tokën, por nuk e ke llogaritur qiellin, detin! Eshtë uji që bie nga retë në detin e thellë. Qielli të jep hapesirë, paqe e qetësi. Pa mua, ju do të ishit asgjë.

E VERDHA u hodh: - "Ju jeni kaq seriozë! Unë sjell buzëqeshje, gëzim e ngrohtësi në botë. Dielli është i verdhë, hëna është e verdhë, yjet janë të verdha. Kur çelin lulediellit, gjithë bota duket se buzëqeshë. Pa mua nuk do të kishte gezim..."

PORTOKALLJA
ia priti: -" Unë jam ngjyra e shëndetit dhe e forcës. Mundet të jem e dobët, por e çmueshme, sepse unë jam e nevojshme për njerëzit. Unë mbaj me vete vitaminat më të rëndësishme. Mendoni karotat, kungujt, portokallet, mangon, dhe papajen. Unë nuk jam përherë e pranishme, por kur mbush qiellin në agim dhe perëndim, bukuria ime është kaq impresionuese, sa askujt nuk i vete mendja tek asnjëra prej jush...

E KUQJA: - foli me ze te larte, pak më tej : "Unë jam mbretëresha e të gjithave. Unë jam ngjyra e gjakut dhe gjaku është jeta, dhe ngjyra e rrezikut dhe e kurajos. Unë jam gati të dyluftoj  për një qëllim, unë  bej gjakun zjarr, toka pa mua do të kishte qenë bosh si hëna. Unë jam ngjyra e pasionit, e dashurisë, trëndafili i kuq, lulekuqja...

MANUSHAQJA u ngrit më këmbë. Ashtu e lartesuar, foli me zë të fuqishëm: - Unë jam ngjyra e mbretërve dhe e pushtetit. Mbretër, udhëheqës e pushtetar më kanë zgjedhur gjithmonë mua, sepse jam shenjë e autoritetit dhe e diturisë. Njerëzit nuk pyesin... mua më dëgjojnë dhe më binden...!

Në fund, ngjyra VJOLLCE, me shumë qetësi, por me vendosmëri, foli: " Mendoni mua, unë jam ngjyra e heshtjes, ju më vini re me vështirësi, por pa mua ju jeni sipërfaqësore të gjitha. Unë përfaqësoj mendimin dhe reflektimin, muzgun dhe ujërat e thella... Ju të gjitha keni nevojë për mua për të krijuar kontrastin e barazinë, për t'u lutur dhe për t'i thurur lavde paqes... "

E kështu ngjyrat vazhduan që të diskutonin, secila me bindjen se ishte superiore të tjerave. U grindën gjithmonë e më shumë pa arsyetuar.
Papritur një vetëtimë theu qiellin ndjekur nga një zhurmë shumë e fortë. Bubullima dhe shiu  i rrembyr, që vijoi më pas, i frikësoi shume,ndaj  u mblodhën të gjitha bashkë, për t'i dhënë zemër njëra-tjetrës...

Në mes të zhurmës, SHIU nisi të fliste:" Ju ngjyra budallaçka,  grindeni mes jush dhe secila nga ju kërkon të mbizotërojë mbi tjetrën... A nuk e dini ju, se secila nga ju është krijuar për një qëllim të caktuar dhe të ndryshëm? Kapuni për dore dhe ejani me mua"
Pasi u pajtuan, u kapën dorë për dore.
SHIU vazhdoi: "Tani e tutje, kur të bjerë shi, çdonjëra nga ju do të shtrihet përgjatë qielli në formë harku ngjyrash për të kujtuar se ju jetoni të gjitha në paqe me njëra tjetrën.
e keshtu lindi ai qe quajme ylber.
YLBERI është shenjë e shpresës dhe e Paqes për të Nesërmen...


                        Ne shqip nga ital. M.C



‘Vrapo te shkruash jeten’ ~kthim ne bankat e shkolles~

  Vjersha, perralleza e thenie  te Gianni Rodarit  një shkrimtar, pedagog,t gazetar dhe poet italian, i specializuar në tekste për fëmijë dh...