Do doja...S.Santonelli

💓Do doja që ti, qoftë veç një herë të mos u shqetësoje

Që të mësoje të thoje jo, siç dinë ta thonë të tjerët.

E ta thoje pa u ndier në faj.

Do doja që ti të mos mendosh se je gjithmonë më e
dobet se ata që ke përreth.

Që të mos mendohesh sa herë:

"Ku kam gabuar?"

Do doja që ti ta kuptoje se njerëzit pushojnë së interesuari për pse-në e një gabimi menjëherë pasi ka ndodhur. 

Sepse nuk i intereson askujt që t'i japë kuptim gabimeve. 

Ndërsa ti këmbëngul.

Ti kur nuk kupton, te merret frymë. 

Do doja që ti të mësoje të mbroje ëndrrat e tua prej cinizmit të botës, e të mos ndiheshe budallaçkë për këtë.

Që ti të kuptoje se jo gjithmonë është e drejtë të shqetësohesh për të tjerët, nëse jane vete ata që nuk shqetësohen për ty, e pastaj ti je e shtrënguar të mbledhësh shpirtin e bërë copa- copa...

Do doja që ti ta kuptoje se janë pikërisht endrrat që ke që të bëjnë të veçantë. Më shumë ato që endërron me syhapur se ato symbyllur.

Do doja që ti të mos ndiheshe jo aq e bukur në dashuri. 

E as më pak romantike.

O e shkuar në moshë.

O tepër e shëndoshë. O thjeshtë në vendin e gabuar.

Do doja që ti ta dije se dashuria është një e drejtë e të gjithëve, e se askush nuk duhet të pranojë që të jetojë pa të.

As ti.

Do doja që ti të ishe e vetdijëshme për madhështinë e zemrës tënde, e të mos kishe asnjë dyshim për këtë vetëm se një burrë nuk e ka vlerësuar.

Do doja që ti të besoje gjithmonë në forcën e një puthje, edhe pse ndonjë syresh nuk ka qenë e sinqertë.

Do doja këtë.

Që ti të doje veten. Që të rifilloje.

Me çdo kusht, kundër çdo lloj paragjykimi, e ligësie që sidoqoftë do të marrësh. 

Sepse dashuria, mikja ime, besomë...

Dashuria do të të shpëtojë.

📝© Serena Santorelli

Nga ital. Shqip M.C

foto-web