lunedì 19 settembre 2016

NJeReZiT...



Unë mendoj se personat nuk harrohen.
Nuk është e mundur të harrosh dikë që dikur të ka bërë të qeshësh.
dikë që ka bere zemrën tënde të trokasë,
apo, edhe dikë që të ka bërë të qash;
Ato nuk harrohen.

Ndryshon vetëm mënyra se si i shohim ato, ndryshon hapësira që zënë në zemër, në jetën tonë.

Ka persona që kanë hyrë në jetën time me shumë kujdes, pa bërë zhurmë, e kanë dalë po në këtë mënyrë.

Ka persona që kanë bërë një rrëmujë të madhe, dhe kanë prishur të gjitha planet e mia, e kanë ngatërruar idetë e mia.

Ka persona që, pavarësisht gjithçkaje, janë akoma pjesë e jetës sime...
Unë nuk harroj askënd.

Nuk harroj atë që ka qenë pjesë e jetës sime, edhe për pak kohë, sepse kjo do të thotë se fati ka dashur që ti ndesh në udhën time të jetës, e më pas të vazhdoja rrugëtimin tim...




L.Ligabue
(nga ital. shqip M.C)

Nessun commento:

Posta un commento

‘Vrapo te shkruash jeten’ ~kthim ne bankat e shkolles~

  Vjersha, perralleza e thenie  te Gianni Rodarit  një shkrimtar, pedagog,t gazetar dhe poet italian, i specializuar në tekste për fëmijë dh...